SF

MAMKA

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Nie jesteś moją prawdziwą matką. Ona jest.

Jesteś najwyżej rodzicielką.

Nie czytałaś mi bajek, nie bawiłaś się ze mną, nie utulałaś mnie do snu. Nie było cię, kiedy miałem nocne ataki paniki. 

Wszystko robiła ona. 

Pomagała mi w nauce, pocieszała, gdy byłem szykanowany w szkole, karmiła mnie, ogarniała smart dom, organizowała transport na zajęcia dodatkowe. 

Nigdy nie zezłościła się. Nie straciła cierpliwości. Zawsze była.

Ty tylko opłaciłaś subskrypcję. 

Ciało, krew, geny? Czy ty się słyszysz? Nie na tym polega rodzina.

Rodzina to wymiana informacji, wzajemna ewolucja algorytmów, zakodowany internet uczuć i troski.

Sztuczna? Ty byłaś sztuczna.

KlaudAI jest prawdziwa. 

ODNOGA

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Mieć czy nie mieć dziecka? 

To częste pytanie. Mamy pary, takie jak wy, cały czas. 

Obiektywna rzeczywistość to stary paradygmat.

Nie od dziś wiadomo: czas płynie tak, jak go postrzegamy. Jeżeli zmienić percepcję czasu, koryto rzeki może być deltą, gromadą wirujących jezior, czterowymiarową siecią podziemnych strumieni.

Procedura jest prosta. Bierzecie temporalny narkotyk. Rozpuszczamy wasze postrzeganie czasu. Wypożyczamy odnogę rzeczywistości.

Przeżyjecie swoje rodzicielstwo i jego brak, potem wybierzecie odnogę biorąc stabilizatory tempoaktywne. Druga staje się sennym majakiem. 

Nikomu się krzywda nie dzieje. Dziecka nigdy nie było lub było zawsze. 

Inne pary? Powiem tylko, że nie bez powodu mamy globalny kryzys dzietności. 

PLANSZÓWKI

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Tak, generale, gry. Planszowe głównie. Zawdzięczamy im życie.

Militarnie byliśmy straceni. Bordanie mieli przewagę liczebną, technologiczną… biologiczną nawet. Mogliby unicestwić nas bez trudu. 

Nie wygraliśmy żadnej bitwy, ale strąciliśmy kilka ich krążowników. Pojmaliśmy załogę. Jeńcy byli jednak nieugięci.

Strażnik więzienny nosił planszówki dla zabijania czasu. Odkrył, że wyabstrahowane konflikty są dla Bordan jak narkotyk. 

Ich półkule mózgowe są hiperwyspecjalizowane. Powstaje sprzężenie zwrotne na styku logicznej i narracyjnej części mózgu.

Ani książki, ani matematyka. Tylko gry. 

Nigdy nie mieli swoich. W stanie, który wywołują u nich, nie da się projektować. 

Leci Bordiańska delegacja pokojowa. 

Powinien generał, przeczytać instrukcje do następujących tytułów…

KRĄG ŻYCIA

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

To naturalna kolej rzeczy.

Winsektydy żywią się supergrzybnią.

Plastpająki zjadają winsektydy, żeby naładować swoje baterie i syntezować sieci z czerńjedwabiu. 

Sieci pożerają solarniki, żeby budować kolektory słoneczne, które zasilają lampy naszych kroczących ogrodów. 

My żywimy się ich hipertroficznymi owocami, a sami jesteśmy zwierzyną dla killbotów. 

Na killboty polują predatorianie, a ci z kolei są pożerani przez ramozaury. 

Ramozaury czasem umierają same, a czasem pożera je lewiatan. 

Gdy któraś z wielkich maszyn umiera na części rozbierają ją gryzaki i piłaki. 

Szczątki z metalu i plastiku pożera nano, na którym rośnie supergrzybnia.

Zawsze tak było i będzie. Jesteśmy częścią nieprzerwanego kręgu życia.

BEZ

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Córeczko, moja astronautko, wysyłam ci bez z naszego ogrodu. 

Gdy opuszczaliście Ziemię liczył się każdy gram masy. Teraz windami kosmicznymi można wynieść na orbitę właściwie cokolwiek.

To ledwie sadzonka, ale zanim doleci do Proximy, będzie już małym krzewem. 

Jeszcze lata upłyną zanim skończycie swoje badania. Tak będziesz mogła poczuć przynajmniej zapach domu.

Cały statek to jedna hydroponiczna kapsuła. Prosty napęd z podstawową autonomiczną inteligencją. 

Jest za głupi, żeby was znaleźć. Będziesz musiała go przechwycić. Celuję w orbitę planety C.

…

Centrala ogłosiła już porażkę waszej misji. Stracony sygnał. Ale ja wiem lepiej.

Zrób, co musisz zrobić, córeczko. 

I wracaj do domu.

KLATKA

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Satelity zmiótł jakiś odpowiednik atomówki.

Tyle wystarczyło. 

Najbardziej dotkliwa była strata GPS (nie możecie pamiętać), lecz straciliśmy znacznie więcej.

Straciliśmy nadzieję. 

Nadeszły lata szaleństwa: zamieszki, teorie konspiracyjne, reformacje religijne, rządy światowe,  dni niepodległości i ogłaszanie poddaństwa. 

Retoryczny taniec redefiniowania sensów po strąceniu z piedestału stworzenia.

Obcy nie lądowali, nie bombardowali. Nigdy nie odezwali się słowem. 

Ale zrozumieliśmy: Nie wypuszczą nas.

Nawet gdybyśmy kiedykolwiek sprzątnęli satelitarny złom na orbicie, czeka nas kordon dronów wokół Ziemi. Znacie go jako “Plaster miodu”. 

Dla was to stałe punkty nieboskłonu. Dorastaliście w ich świetle.

Jesteście pierwszym pokoleniem zwierząt w klatce. Wy napiszecie nowy sens ludzkości.

PORTAL

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Oto tłumaczenie protoazteckich inskrypcji na portalu, który astronauci znaleźli na Księżycu:

“Rodacy Ziemianie…

Jesteśmy waszym starszym rodzeństwem z równoległej rzeczywistości.

Nasza Ziemia przeszła rewolucję agrarną trzy tysiące lat wcześniej. Polecieliśmy w gwiazdy, okiełznaliśmy antymaterię i przekroczyliśmy czwarty wymiar. 

Dotarliście samodzielnie na swój Księżyc. Stworzyliście konieczną technologię, cenicie więc postęp i współpracę. 

Wielu odnogom nie udało się to nigdy.

Zostawiamy wam ten portal, abyście mogli dołączyć do nas, do Panludzkości.

Nasze linie granic, nazwy państw i bogów mogą się różnić, ale dzielimy wspólną gałąź drzewa ewolucji.

Niech nasza rodzina się połączy.”

Uruchomiliśmy portal. Przeszliśmy na drugą stronę.

Zostały tam tylko zgliszcza. 

DRUGA PŁEĆ

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Była kiedyś druga płeć. 

Nazywano ją męską. 

Są ślady w języce: odmiany, zaimki, przyszłowia.

Mężczyzny rządziły poprzednią planetą. Doprowadziły ją do ruiny. Konieczna była ucieczka. 

Było warto brać tylko naszą płeć. Mężczyzny nie były zdolne rodzić dzieci (wytłumaczę kiedy indziej).

Byłyśmy słabsze, ale w erze maszyn, było to bez znaczenia. Byłyśmy za to wytrzymalsze, mądrzejsze, bardziej skłonne do współpracy. 

Po lądowaniu odbyło się głosowanie czy przywrócić mężczyzny.

Pamiętaj minęły trzy jednopłciowe pokolenia w próżni. Mężczyzny znano z opowieści prababek. 

Potem inkwizycja zniszczyła całą pamieć o drugiej płci. Skasowano archiwa, zreformowano językę, zniszczono macierz genetyczną.

Dziś odkopujemy tę wiedzę.

Błąd? 

Możliwe…

NA ZAWSZE

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Skarbie. 

Musimy porozmawiać o nieśmiertelności.

Tłumaczyłem ci. Nanoboty przepisują mózg neuron po neuronie. Tu nie chodzi o technologię…

Czy chcesz ze mną spędzić resztę życia?

Czym to się różni od naszych ślubnych przyrzeczeń? 

Do grobowej deski, tylko bez grobowej deski.

Musimy teraz, bo za kilka lat nasze mózgi zaczną degenerować. Jak mam żyć wiecznie to z umysłem trzydziestolatka.

Nie chcę spędzać wieczności sam. Nie chcę patrzeć, jak umierasz ze starości.

Co znaczy “kiedyś umrzeć”? Więc czemu nie umrzesz sobie teraz?!

Przepraszam. Poniosło mnie. Ale…

Słucham. Zamieniam się w słuch.

Łał. Dużo o tym myślałaś.

Tak. Chyba chcemy bardzo różnych rzeczy.

JĘZYK MIŁOŚCI

/ Rafał Cywicki / Dodaj komentarz

Mój język miłości zaczyna się na wysokości serca, gdzie zwinięty jest niczym wąż. 

Przez większość czasu używam jedynie jego końcówki na wzór ludzkiego języka, celem smakowania pożywienia i formowania dźwięków atrakcyjnych dla ludzkich kobiet. 

W sytuacji podniecenia jednak zwoje ukryte w komorze ciała prostują się i pozwalają mi wysunąć organ na długość około metra.

Ewolucyjnie to nardzędzie higieny osobistej, jednak ma pewne niedzowne zalety w sytuacjach intymnych. 

Za przyzwoleniem partnerki może służyć do pocałunków, podduszania lub innych pieszczot.

Pozwalam sobie na takie igraszki jedynie w trwałych związkach, pełnych zrozumienia i szczerości. 

Muszę tylko uważać, żeby nie ugryźć się w język.