INWESTYCJA

Czas? Czas, przyjacielu, będzie tylko tracił na wartości. Każdego dnia przybywa metod odzyskiwania czasu. 

Są na progu wynalezienia nieśmiertelności, pracę przejmą maszyny, sen zastąpią implanty .

Uwierz mi, czeka nas krach na rynku czasu. 

Moglibyśmy inwestować w zabijanie czasu, ale kto sprzeda ci duszę za gry komputerowe i seriale.

Oto tajemnica czasu. Jest tyle warty ile sens. Nie masz sensu, możesz równie dobrze z sobą skończyć. Niektórzy tak robią.

Piekło ignorowało sens, bo był tani. Ludzkość miała wiarę, rodzinę, państwo, sztukę, miłość. Ale te wartości zdewaluowały się.

W postkapo, sens to jedyna waluta.

A ty i ja, przyjacielu, będziemy pływać w duszach.

JESTEŚ CZYM

Jak zbudować tożsamość w świecie, gdzie wszystko jest możliwe, wszystko wolno, każdego stać na wszystko?

Preferencjami? Nimi można namalować jedynie rozmyte akwarele, powidoki człowieczeństwa. Co znaczy, że wolisz lody czekoladowe nad waniliowe?

Historią osobistą? Nie wybrałeś jej. Przydarzyła ci się. Jak skłonność do tłustych włosów lub nieświeżego oddechu. Co znaczy, że jesteś kwiatem na gałęzi drzewa możliwości, ofiarą biograficznego losowania?

Tylko wyrzeczenia: wewnętrzne wygnania, osobiste prohibicje, restrykcyjne diety, woluntarne abstynencje seksualne, wektory ascezy konsumpcyjnej… 

Każdy może być wszystkim, lecz tylko ty unikatową abnegacją pankonsupcji.

Tam leży ostry kontur twojej tożsamości. 

Im więcej porzucisz, tym więcej ciebie. 

Jesteś czym nie jesteś. 

UPRZEJMIE

Przepraszam. Usłyszałam fragmenty waszej rozmowy o antropologicznych źródłach nierówności społecznych i…

Chciałam powiedzieć, że jestem pod wrażeniem waszej argumentacji. Dyskurs na najwyższym poziomie.

Niemniej na etapie rozważań czy chciwość jest inherentną cechą ludzkiej natury, czy konsekwencją wychowania w zgoła niesprawiedliwym systemie, zaczęliście (mimo obopólnej zgody) podnosić głosy.

Przyszliśmy tu z mężem posłuchać wykładu i dowiedzieć się czegoś o wyrzeczeniach, jakie my, obywatele pierwszego świata, będziemy musieli ponieść, żeby objąć świat bezwarunkowym dochodem podstawowym i zadośćuczynić wiekom nierównej dystrybucji środków produkcji.

Wasza rozmowa utrudnia nam skupienie się na wywodzie. Czy moglibyśmy uprzejmie prosić, żebyście przenieśli się na tył sali?

Jak to “Nie”?

PSYCHOPATOMACHIA

Oto pierwszy psychopata, Adam. Urodził się w egalitarnej wspólnocie ludzi pełnych troski.

Od dziecka nie obawiał się kłamać, zastraszać i używać przemocy. Szybko odkrył władzę.

Gdy plemię zdecydowało, że należy go powstrzymać, było za późno. Miał już swoich popleczników, skuszonych statusem lub przymuszonych strachem.

Plemię zrobiło więc coś odwrotnego. Zalegitymizowało jego władzę, nadało mu boski mandat, stworzyło historiozofię. Jakoś musieli zredukować ten syndrom sztokholmski.

Adam przekazuje władzę swojemu potomkowi. Nieważne któremu – przejmie ją najbardziej bezwzględny.

Imperium rośnie, trafia na inne wspólnoty. Część z nich miało swojego Adama. Psychopaci zaczynają toczyć wojny i formować państwa.

Tyle. Koniec.

Oto całościowa historia ludzkości.

PIŁKA

To opuszczony stadion piłkarski. 

Taki dwudziestowieczny sport. 

Mało kto uprawiał. Oglądali tylko. 

Fani dokonywali wandalizmu, agresji plemiennej…

Dlaczego? Starsi ludohistorycy tłumaczą socjoekonomią. Piłka była sportem klas niższych ustroju kapitalistycznego, które przynosiły frustrację codziennego życia na stadiony. 

Późniejsi badacze oskarżali samą strukturę gry. Mecz piłkarski miał powolne tempo. Napięcie rosło drastycznie w sytuacjach podbramkowych, rzadko dając satysfakcjonujące katharsis. Zamiast regularnego cyklu punktowania – kaskadowe piętrzenie frustracji.

Aspołeczne zachowania widzów, skandale korupcyjne, koneksje przestępcze… ostatecznie piłkę zdelegalizowano. Grać było można, zarabiać już nie. Były protesty, powstała szara strefa, ale gdy pieniądze odpłynęły, upadły organizacje, fani odeszli.

Tak. Podobnie jak z religią.

Zagrać?

Spróbujmy.

CYKL

Pierwsza era człowieka trwała około dwanaście tysięcy lat. Potem: kaskadowa ruina. 

Wedle archeologów było to dramatyczne wydarzenie. Wielomiliardowa ludzkość wyginęła na wyniszczonej Ziemi. Nasi przodkowie przeczekali na orbicie w lodzie.

W drugiej erze ludzkość próbowała wyciągnąć wnioski ze swoich błędów. Mamy zarchiwizowane postulaty ekstremalnego zrównoważonego rozwoju. Odrodzona Ziemia, nowy początek.

Doprowadzenie do ruiny zajęło im pięćset lat.

Po drugim wyjściu z lodu zaczęły formować się zręby doktryny cyklicznej. Ekonomia “spalonej Ziemi, zimnej orbity”: Eksploatujemy do ruiny, zamrażamy się, by przeczekać katastrofę, wracamy na zregenerowaną planetę.

Cykl za cyklem. Dwanaście epok. Coraz efektywniej. 

Możemy być pierwszym pokoleniem, które zamarznie dwa razy.

REGRES

Wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Regresu – corocznego świętowania wielkich kroków wstecz ludzkości.

Jak się dzisiaj czujemy?

Od ostatniego roku wymordowaliśmy dwadzieścia tysięcy gatunków. Niech zdychają wszystkie!

Wykonaliśmy kolejne trzy kroki w stronę przepaści klimatycznej, tylko jeden mały krok wstecz. Znamy kroki tego tańca!

Nierówności społeczne znów wzrosły, jeszcze więcej promili bogactwa wylądowało w rękach jeszcze węższej elity. Chwała naszym sponsorom!

Globalne średnie inteligencji, zdrowia,  szczęścia, spójności społecznej i inne wskaźniki dobrobytu ludzkości zaliczyły rekordowe spadki procentowe.

Nie zapominajmy o wojnie, pandemii, inflacji, demografii i innych jeźdźcach apoklipsy!

Kto jest gotów bawić się, jakby jutra nie było? 

Bo nie będzie!

KOŃCZYNY

Nie usunę egzoszkieletowych kończyn tylko dlatego, że tak chcesz, John.

Co z tego, że odrosną?

Co z tego, że są tylko dekoracyjne?

To moje ciało.

Nie masz żadnych podstaw do takich roszczeń. Nigdy nie będziesz miał, choćbyśmy nawet założyli kiedyś tetradę.

Nie będę dla ciebie piłować kłów jadowych. (Obiecuję, że nie ugryzę.)

Nie będę zaklejać par oczu, by dopasować się do twoich czterech.

Nie będę usuwać swoich zewnętrznych pasożytów. Lubię je, są częścią mnie.

Nie zrobisz ze mnie Marsjanki, John. I nie dlatego jesteśmy razem.

Lubię cię, ale musisz zaakceptować nasze różnice. Kiedy zaakceptujesz je, może nauczysz się je celebrować.

COŚ ODWROTNEGO

Pomoc w samobójstwie jest nielegalna, ale możemy zaproponować coś odwrotnego.

Możemy zabić Pański świat.

Na tym polega ucieczka, prawda? Znaleźć się daleko, bez powrotu. Poprzednie życie, jak zły sen.

Relitywistyka. Rozpędzamy statek do prędkości przyświetlnych, zawracamy na orbicie czarnej dziury. Drogę przeleżycie w lodzie.

Miną dziesiątki tysięcy lat.

Nic nie przetrwa. Może zapomnieć Pan nazwy państw, miast, trendów; nazwiska celebrytów, rodziny, królów i polityków.

I kształt człowieka. Możliwe, że przeżyje jakaś postludzka osobliwość. Ale zapowiada się, że nie będzie żadnej ludzkości. Tylko rozbitkowie w arkach tacy, jak Pan.

Dlatego właśnie składamy tę propozycję. Potrzebujemy kolonizatorów przyszłości.

Podróż na nasz koszt.

KALAREPA

Pani pamięta? Kupowałam kalarepę. Wczoraj.

Może to było dawniej. Rok temu?

Miała pani siwe włosy jeszcze.

Ja zapłaciłam, ale zapomniałam siatki. Taka jestem fajtłapa.

Mi życie nie ułożyło się. Męża porwali kosmici. Też nie mogłam uwieżyć. Na księżyc pewnie.

Potem urodziłam ul pełen plastikowych szerszeni. Jaki to hałas był straszny. Odleciały już na swoje. Tak lepiej.

Mój Bóg okazał się psem, mówiłam pani? Bałam się, że będzie człowiekiem, że będzie patrzył na mnie, jak inni ludzie.

Ja zapłacę jeszcze raz, moja wina przecież.

Pamięta pani! 

Dziękuję. 

Pani dobra jest. Gdyby wszyscy ludzie byli tacy dobrzy…

Potrzebuję tej kalarepy. Do egzorcyzmów.