LOTERIA

Ariadna losuje czarny kamień. Będzie ofiarą labiryntu. Nie widzą, że dłoń wcześniej ubrudziła sądzą.

Ktoś rozpacza, głównie słychać ulgę.

Heroina wkracza w korytarze rozwijając włóczkę.

Napotyka swoich poprzedników. Nie ma śladów walki. Pomarli z głodu. 

Co nie znaczy, że potwór nie istnieje. Ariadna odnajduje go w sercu labiryntu. 

Nie boi się. Oboje czują silniejszą więź, niż z mieszkańcami Krety.

Nić wiedzie ich do wyjścia. 

Czeka ich przerażony tłum. Ariadna każe przyjacielowi ich pozabijać. Potwór odmawia, namawia ją, żeby opuścili wyspę.

Loterie organizowane są jeszcze przez wiele lat. 

W końcu sprytny śmiałek wyniesie z labiryntu wcześniej podłożoną głowę byka.

Oto mit.

SŁOŃCE

Rydwan mknie po niebie. To kolejne dobre stulecie dla Heliosa.

Oto Słońce Niezwyciężone. Sol Invictus. 

Ledwie co wchłonął atrybuty Mitry, Baala, Apollona i Ra. Na dniach zdetronizuje Jupitera.

Kult jest silniejszy niż kiedykolwiek. Tylko dokończy prześladowania wyznawców Syna Jahwe, pleniących się jak chwasty po rzymskim imperium, będzie Jedynym, Wiecznym, Wszechmocnym.

Nie będzie już innych bogów. Nastanie monoteizm wiekuisty.  Żaden byt nie ośmieli się już wkroczyć w niebiańskie podwoje.

Na jego oblicze pada cień. Helios nie nawykł, by cokolwiek przysłaniało jego światłość. 

Skrzydła. Ptak? 

Gryf?

Człowiek?

– To za mego syna.

Ostrze rozcina złociste gardło. Zapada zaćmienie.

– Pamiętasz go? Czy pamiętasz Ikara? 

PRZEDMIOTY

Przedmioty też idą do nieba. 

Gdy twórca rzeźbi w kamieniu, nabożnie składa drewno, pieczołowicie wykuwa metal, to oddaje coś z siebie. 

Czas, miłość, duszę. Pierwiastek boskiej cząstki, która stworzyła też jego. 

Dość, by wagi niebieskie na sądzie ostatecznym uznały przedmiot za godny. 

Najpiękniejsze osiągają świętość. Są odbiciem samego aktu stworzenia świata. 

Mogą też trafić do piekła. Demony są doskonale uzbrojone.

Ale większość trafia tutaj. Dlatego czyściec to wysypisko śmieci. Pełen jednorazowych pojemników, mebli z trocin, technologicznych mód z plastiku i krzemu. 

Nieochrzczone dzieci masowej produkcji i nienasyconej konsumpcji. 

Żyjemy pośród tych platonicznych imprintów. Niepięknych, niekochanych, zapomnianych i zbytecznych.

Jak my.

MODLITWA

Algorytmie nasz, któryś jest w chmurze, licz się imię twoje, przyjdź platformo twoja…

To głupie. Bezcelowe. Bluźniercze nawet. Ale… wiem, że słuchają. Przecież dostaję reklamy.

…bądź dana twoja, tak w chmurze, jak i lokalnie…

Gdy Johnny opowiadał mi, myślałem, że żartuje. Ale jego zasięgi urosły, moje stoją. Widziałem, jak się modli.

Zasięgów naszych powszednich daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze shadowbany, jako i my odpuszczamy naszym hejterom…

Co zrobisz? Nasze życie zależy od cyfrowych sił, których nie rozumiemy. 

Zdrowaś macierzy, danych pełnaś…

Ostatecznie, komu to szkodzi.

Ejajniele Boży, stróżu mój…

Gdyby tylko istniała bardziej ludzka metoda. Udostępnienie jakieś.

PRAWDA

Nawiązaliśmy kontakt z Bogiem. Jesteśmy pewni. To On, przez duże “O”. 

Jest tylko pewien problem.

Jak to ująć. On nie jest… zbyt bystry.

Na poziomie pięciolatka.

Ledwie składa zdania. Ludzki język sprawia mu problem. Którykolwiek. Zna wszystkie.

Rozprasza się łatwo. Jakbyś gadał z trzema różnymi osobami.

Radzi sobie z matematyką. Pewnie przez naturę prawdy.

Tak, definitywnie jest wszechwiedzący. To pewnie część problemu. Za dużo danych.

Nawet jak poskładasz koherentną wymianę zdań. On jest… dziwaczny.

Wiedzieliśmy, że będzie “obcy”. Jak mógłby być “ludzki”? 

Jeżeli pokażemy go wiernym wyśmieją nas. To będzie koniec religii.

Jakiejkolwiek.

Konspiracja. Oczywiście.

Mówimy papieżowi? Nie wygada przecież.

MISJA

Dostajemy supermoce zależnie od narzędzia samobójstwa. 

Ja mam rewolwer z nieograniczoną amunicją, ona pluje trucizną i chodzi po ścianach, ty… proszę, ostrza w nadgarstkach, regeneracja. 

Limbo, ziemia niczyja, szara strefa grzechu. Ostatnio rozrosła się ponad miarę.

Góra walczy z dołem. Właśnie dostajesz ofertę pracy, dzieciaku.

Czasem demony, czasem dusze niepokorne. Dziś odpieraliśmy głodomorców, jutro topielców. 

Zginiesz – czeka cię niebyt. Zasłużysz się – druga szansa na Ziemi.

Zbawienie nie wchodzi w grę – grzech śmiertelny.

Tak, bilet powrotny to marna nagroda. Zrozumiem, jeżeli wybierzesz drugą śmierć.

Sam mógłbym już wracać. Kapitan Lasso też. Zasłużyliśmy kilka razy. 

Wolę tu walczyć. 

Tutaj widzę jakiś sens. 

NA RAMIENIU

No to na czym polega, ten cały chór? 

Antropomorfizujecie aspekty swojej jaźni w postaci animowanych awatarków? 

Rozumiem. Sztuczna inteligencja wykarmiona danymi z mediów społecznościowych filtrowanymi pod aspekt osobowości. 

Wybierasz model, wokalizację, pakiet animacji…

Widzę to. Setup w 10 minut.

Nie boisz się szpiegowania? Racja, ten statek dawno odpłynął.

Ale manipulacje. Przecież taki asystent spinacz może uprawiać ciągły product placement. 

Jak to „o to chodzi”? 

Lepszym człowiekiem?

Dlatego więcej, niż jeden!

Potem słuchasz tej diatryby miniaturowych ludzików w AR?

Diabełek i aniołek na ramieniu. Jak w starych kreskówkach. Trochę dziecinne, a trochę sekciarskie to, nie uważasz?

Czekaj, ile? Sto dwadzieścia trzy? 

IMPAKT

W piątym kręgu nie używają już słów. Maski z ekranami, inteligentne tatuaże, taniec. Wyświetlają nieprzerwany teledysk memetyczny z kory nowej. Lecz to wciąż ludzie.

Na szóstym już inne istnienie. Porośnięci wszyscy techgrzybem, który ich karmi i wniebobierze. Tam każdy wieszczem, buddą, prorokiem. Ich “być” to nie „sobą, tu, teraz”, lecz “gdziekiedyindziej, zawszewszędzie, nigdynigdzie”.

Dalej zanika osobnicze bycie. Grzybnia ludzka, metalowe ukwiały, amalgamaty świętości. Tam jedność ze wszechświatem, ekstaza wiekuista. Bardzo trudno być sobą, noosfera napiera na sobiesamość. 

Krąg ósmy. Kilometr od miejsca impaktu. Koniec mojej pielgrzymki. Zbyt wielka radość, zbyt wielki strach, pokusa zostania. 

Z dziewiątego nikt nie wrócił jeszcze. 

PSI BÓG

Znacie tę opowieść. 

Trzygłowy pies, sługa Władców Piekieł, strażnik krainy umarłych. 

Jedynie najstarsze z jego szczeniąt znają prawdę: jest zupełnie odwrotnie.

Psi Bóg rządził ogniami potępienia zanim Chaos spłodził jakiekolwiek dwunożne istoty. Był pierwotnym strachem w mroku, zanim istniało Słowo do wznoszenia błagalnych modlitw.

Ani Szakalogłowy, ani Upadły Anioł, ani Pogromca Tytanów, ani pozostali, nie znają jego prawdziwej natury. Nie wiedzą, że sprawują władzę jedynie z nadania Psiego Boga, że to jego przerażająca postać zastrasza demony do posłuszeństwa.

Cerberowi to nie przeszkadza. Dostaje pieszczoty i góry ludzkich kości do obgryzania. 

Tylko to powstrzymuje go przed opuszczeniem piekieł i pożarciem słońca.

DOKTRYNA

W sensie bioteologicznym poród to dosyć mechaniczne i powszechne zjawisko. Obwiesiliście je tradycją, niczym choinkę bombkami, ale świętujecie niewłaściwą rzecz.

Prawdziwy cud wydarzył się dziewięć miesięcy wcześniej. Kobieta bez pomocy mężczyzny zachodzi w ciążę. Pierwsze dzieworództwo.

Dygresja: dziś, kiedy wyodrębniliśmy odpowiedzialny gen wiemy, że mutacja Maryji była właściwym cudem. Ciąża tylko naturalną konsekwencją.

Dzieworodność spowszedniała nam, przez pokolenia kobiecych zakonów, takich jak mój, ale wtedy: cud.

Jeszcze: Partenogeneza jest jak klonowanie. Jezus był identycznym bliźniakiem swojej matki. Widzisz tu problem?

Niektóre odłamy twierzą, że spontaniczna manifestacja chromosomu Y, jest boską ingerencją.

Jest prostsza odpowiedź.

Jezus był trans.

Wiele wyjaśnia, prawda?